Tadi masa pi amik anak kat sekolah, layan dengar ceramah di radio Kedah.FM. Ustaz tu dok ceramah pasal "salam". Antara intipati ceramahnya ialah pasal galakan Islam terhadap budaya memberi salam.
Antara adabnya ialah orang berdiri bagi salam kepada orang yang duduk. Kumpulan yang sedikit bagi salam kepada kumpulan yang banyak. Orang muda bagi salam kepada orang tua. Anak murid bagi salam kepada guru dan begitulah seterusnya. Pendek kata memberi salam ini menyahut seruan dalam sebuah hadis nabi "أفشوا السلام" yang bermaksud "sebarkanlah salam".
UF teringat masa mengaji di Mesir dulu pasal bagi salam. Ada seorang kawan orang arab Mesir datang ke rumah. Sebenarnya dia bukan kawan UF tapi kawan kepada kawan UF. Arab yang bernama Mimi (orang laki nooo) ni ajak kawan UF berhari raya korban di kampung dia. Kawan UF tak dapat pergi lalu Mimi ajak UF.
UF fikir bagus juga sebab boleh rasa macam mana menyambut hari raya di kampung arab. Perjalanan ke kampung dia ambil masa lebih kurang sejam lebih juga naik keretapi. UF pun dah tak ingat apa nama tempat tu.
Yang UF nak cerita bukan pasal hari raya di kampung Mimi tu, tapi pasal budaya bagi salam di situ. Subhanallah, UF tak pernah tengok budaya bagi salam sesama penduduk macam di kampung Mimi tu. Bayang tengok, masa Mimi bawa UF jalan-jalan sekitar kampung dia, setiap kali terserempak dengan orang kampung, mereka saling memberi/menjawab salam. Baik yang muda mahupun yang tua.
Dalam hati UF ni, Masya Allah tenang hati tengok satu budaya Islam terserlah dikampung tu. Kalaulah budaya tu dapat dipraktikkan di Malaysia, Alhamdulillah. Namun perangai kita ni (termasuk lah UF sendiri), kita hanya bagi salam kepada orang yang kita kenal saja. Orang yang kita tak kenal, jarang sangat atau tidak langsung kita bagi salam. Ye lah takut orang kata buang tabiat, sedangkan itu satu perbuatan yang baik.
Mungkin lepas ni kita suburkan budaya bagi salam sesama muslimin dan muslimat.
Al-Salam Alaykum Warahmatullah Wabarakatuh...
Langgan:
Catat Ulasan
(Atom)
Tiada ulasan
Catat Ulasan